Konserwacja tarasu po sezonie letnim

0

Budując drewniany taras, można wybrać różne gatunki drewna. Właściwa impregnacja powinna składać się z trzech kroków, które sprawią, że będzie ona kompleksowo zabezpieczona. Efektem tych prac będzie odporny na biokorozję i czynniki zewnętrzne, ładny drewniany taras. Jakie drewno warto wybrać, tworząc zadaszenia tarasów oraz jak je konserwować po sezonie?

Konserwacja – od podłoża, aż po zadaszenia tarasów

W naszej strefie klimatycznej doskonale sprawdzi się drewno egzotyczne, takie jak merbou czy teak – niestety nadal nie są zaliczane one do najtańszych. W trakcie wyboru gatunków krajowych warto postawić na drewno twarde i wytrzymałe np. dębinę lub modrzew. Do mniej trwałych gatunków należą świerk i sosna, chociaż właściwie zabezpieczone także powinny przetrwać długie lata w świetnym stanie. Krok po kroku należy, najpierw przygotować powierzchnię, przeprowadzić impregnację, stosując właściwe impregnaty do drewna, a na koniec zająć się olejowaniem (od drewnianego podłoża po zadaszenia tarasów).

Przed przystąpieniem do prac warto zająć się starannym przygotowaniem powierzchni. Powinno ono obejmować przede wszystkim czyszczenie desek tarasowych. Można zmyć je pod ciśnieniem lub zrobić to twardą szczotką. W przypadku nowego tarasu rekomenduje się także wykonać ryflowanie, a więc żłobienie desek. Choć nie jest ono konieczne, to jednak w znacznym stopniu podnosi bezpieczeństwo użytkowników, a dodatkowo sprawia, że woda jest szybciej i lepiej odprowadzana.

Renowacja tarasów drewnianych przy wykorzystaniu oleju podlega tym zasadom. Należy jednak pamiętać, że na raz olejowane drewno można nakładać jedynie olej. Powierzchnie użytkowane na zewnątrz rekomenduje się pielęgnować olejem przynajmniej raz w sezonie, a najlepiej na jesień i wiosnę. Konserwacja tarasu powinna polegać na jednokrotnym przetarciu drewna wilgotną szmatką (od oleju). Należy jednak uważać, aby nie powstała powłoka – olej, który pozostanie na drewnie, należy zebrać czystą szmatką.

Trzy kroki konserwowania tarasu po sezonie

Chcąc zadbać o kondycję drewna na naszym tarasie, należy wykonać takie czynności jak:

  • Szlifowanie drzazg i nierówności – po wyschnięciu czasem konieczne jest pozbycie się ostrych brzegów, uporczywego brudu, czy innych nierówności, które powstają z czasem. Chcąc ułatwić sobie pracę i wykonywać ją w sposób bardziej ergonomiczny, rekomenduje się stosowanie wysięgnika. Kolejno wystarczy zamieść powierzchnie przy pomocy miotły.
  • Osuszenie powierzchni – po umyciu tarasu należy odczekać, aż wyschnie w pełni, co zapobiegnie gniciu drewna. Stosując wilgotnościomierz, można sprawdzić poziom wilgotności tarasu, który nie powinien być większy niż 17% przed malowaniem na zewnątrz.
  • Czyszczenie powierzchni – chcąc usunąć brud z powierzchni tarasu, należy wpierw wyczyścić ją szczotką i umyć. Gdy taras nie jest mocno zabrudzony, wystarczy jedynie spłukać go wodą. Natomiast, w celu usunięcia zanieczyszczeń, powstałych w wyniku działania negatywnych warunków pogodowych, można wykorzystać myjkę wysokociśnieniową. Aby uniknąć utworzenia się pasów na powierzchni, należy poprowadzić strumień wody w równomierny sposób.
  • Olejowanie – czynność ta ma wile korzyści. Olej wnika głęboko w powierzchnię drewna, gwarantując zabezpieczenie tarasu przed czynnikami atmosferycznymi i wodą. Co więcej, zabezpieczenie tarasu drewnianego olejem chroni drewno przed nadmiernym pękaniem i rozsychaniem się. Jest to nie tylko świetne zabezpieczenie tarasu przed wilgocią i promieniowaniem UV, ale również nadaje drewnu estetyczny wygląd, zapewniając szlachetne oraz matowe wykończenie, a zarazem podkreślając jego rysunek. Przed aplikacją oleju do drewna należy go dokładnie wymieszać. Malowanie tarasu drewnianego co kilka minut zaleca się przerywać, w celu ponownego wymieszania produktu, tak aby pigmenty nie kumulowały się na dnie. W przeciwnym razie możliwe jest uzyskanie nierównomiernego koloru malowanej powierzchni. Oleje do drewna należy wcierać wzdłuż słojów drewna, wykorzystując w tym celu pędzle lub szmatki. Małe porcje produktu powinno dokładać się tak długo, aż drewno przestanie je chłonąć.