
Na terenie Nadleśnictwa Giżycko, które jest domem dla około 2 tysięcy saren, uwagę specjalistów i miłośników przyrody przykuwa niezwykle rzadki okaz – biała sarna. Tego rodzaju zjawisko jest niezwykle rzadkie w Polsce, a pojawienie się takiego osobnika to wyjątkowe wydarzenie. Biała sarna jest jedynym takim okazem w tym rejonie, co dodatkowo podkreśla jej unikalność.
Unikalne zdjęcie białej sarny
Jan Olchówka, członek Polskiego Związku Fotografów Przyrody, miał wyjątkowe szczęście, obserwując i uwieczniając na zdjęciu ten niezwykły okaz. Spotkanie z białą sarną, która wyraźnie wyróżnia się na tle swojego brunatnego otoczenia, to prawdziwy rarytas dla każdego fotografa przyrody.
W Polsce takie zjawisko zdarza się bardzo rzadko, ponieważ biały osobnik rodzi się raz na kilka lat. Zaobserwowanie takiego zwierzęcia wymaga ogromnej cierpliwości i szczęścia. Jak podkreślają eksperci, białe sarny są trudniejsze do znalezienia z uwagi na ich wyjątkową rzadkość, co czyni każdą obserwację jeszcze bardziej wyjątkową.
Przyczyny białego ubarwienia u sarn
Biała barwa sarny jest wynikiem albinizmu – rzadkiej cechy genetycznej, która może wystąpić u wszystkich kręgowców. Albinizm powoduje brak naturalnego pigmentu, co skutkuje białym ubarwieniem skóry, włosów, piór, a w przypadku niektórych gatunków także tęczówek oczu. U ssaków albinizm jest niezwykle rzadki, występuje średnio raz na 100 tysięcy narodzin. W przypadku saren taka przypadłość zdarza się jeszcze rzadziej, co czyni biały kolor wyjątkowym.
Odmiany albinizmu
Albinizm nie jest zjawiskiem jednorodnym. Wyróżnia się trzy główne odmiany tej cechy:
- albinosy prawdziwe – całkowity brak pigmentów w skórze, włosach i tęczówkach,
- albinosy częściowe – białe części ciała występują w wybranych partiach,
- leukalizm – częściowa utrata barwy różnych fragmentów ciała, z wyjątkiem oczu.
W przypadku saren białe osobniki są zazwyczaj prawdziwymi albinosami, co jeszcze bardziej podkreśla ich niezwykłość.
Genetyczne podstawy albinizmu
Albinizm jest zjawiskiem dziedzicznym, wynikającym z obecności pojedynczej pary genów odpowiedzialnych za produkcję melaniny – pigmentu nadającego ciemne ubarwienie skórze i włosom. W sytuacji, gdy geny te nie funkcjonują poprawnie, organizm nie wytwarza melaniny, co skutkuje bielactwem.
Dziedziczenie albinizmu może tłumaczyć jego sporadyczne występowanie wśród dzikich zwierząt. Mimo to pozostaje to wyjątkiem w skali populacji. Jak podają dane, albinizm u ssaków jeleniowatych, takich jak sarny, jest szczególnie rzadki i występuje głównie u danieli, co czyni białą sarnę jeszcze bardziej wyjątkową.
Trudności w życiu białej sarny
Białe sarny, pomimo swojego niezwykłego wyglądu, napotykają w przyrodzie liczne trudności. Ich jasne ubarwienie sprawia, że są bardziej widoczne dla drapieżników. Brak naturalnego kamuflażu, który u sarn o normalnym ubarwieniu pozwala skutecznie ukrywać się w lesie, stawia białe osobniki w trudniejszej sytuacji.
Nie tylko drapieżniki, ale również ludzie mogą stanowić zagrożenie dla takich zwierząt. Wzbudzają one duże zainteresowanie, co nie zawsze działa na ich korzyść. Dlatego obserwacja i dokumentowanie białych saren wymaga szczególnej ostrożności i poszanowania ich naturalnego środowiska.
Unikalność białej sarny w Nadleśnictwie Giżycko
Nadleśnictwo Giżycko, będące domem dla około 2 tysięcy saren, stanowi miejsce niezwykłej różnorodności przyrodniczej. Obecność białej sarny w tym rejonie to unikalne wydarzenie, które przyciąga uwagę zarówno naukowców, jak i miłośników przyrody.
Jak podkreślają specjaliści, zaobserwowanie białej sarny jest niezwykle trudne i stanowi prawdziwe wyzwanie. Wymaga to nie tylko dużej dozy cierpliwości, ale również znajomości zwyczajów tych zwierząt. Dla fotografów przyrody takie spotkanie jest spełnieniem marzeń i stanowi niepowtarzalną okazję do uwiecznienia jednego z najrzadszych zjawisk w polskiej faunie.